Dlaczego gromadzenie źródeł historycznych w Internecie to Web 1.5

Czy idea Web 2.0 stworzona przez Tima O’Reilly’ego rzeczywiście sprawdza się w perspektywie gromadzenia i zachowywania zasobów historycznych w internecie? Sheila A. Brennan i T. Mills Kelly z CHNM w artykule Why Collecting History Online is Web 1.5 piszą o ograniczeniach tego modelu w perspektywie serwisu Hurricane Digital Memory Bank.

Kiedy 29 sierpnia 2005 roku huragan Katrina uderzył w brzeg USA, pracownicy CHNM szybko zdali sobie sprawę, że są świadkami bardzo ważnego momentu amerykańskiej historii. Współpracując z University of New Orleans (UNO) uruchomiliśmy wkrótce Hurricane Digital Memory Bank (HDMB) usiłując zebrać i zachować jak najwięcej przejawów dziejącej się historii (instant history), historii zbudowanej ze źródeł tworzonych i publikowanych przez tysiące zwykłych ludzi na ich osobistych blogach, społecznościowych portalach fotograficznych i na YouTube.

Podobnie jak wielu cyfrowych entuzjastów, od początku byliśmy przekonani, że tworzymy partycypacyjny model „archiwum przyszłości” i kiedy zaczął kształtować się model sieci Web 2.0, wiedzieliśmy, że praca, którą wykonaliśmy, mieściła się już w ramach niektórych zasad tego kierunku. Próbowaliśmy jednak zrobić z archiwami cyfrowymi coś więcej.

Na ile sprawdza się partycypacyjny model archiwum cyfrowego? Jakie problemy pojawiają się w trakcie jego projektowania? Czy można liczyć na aktywność użytkowników? Na te pytania – na podstawie własnych doświadczeń – odpowiadają autorzy artykułu, którego tłumaczenie udostępniamy na stronach HiM.

Dlaczego gromadzenie źródeł historycznych w Internecie to Web 1.5 (291)

• • •

O ile nie zaznaczono inaczej tekstowa treść tego artykułu jest dostępna na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Unported.