Historia i Media » Świadomość historyczna

Tematyka kultury w amerykańskiej edukacji historycznej ma się dobrze

06.08, 2007 14:10

redakcja

Czy kwestie kultury zajmują coraz mniej miejsca w tematyce zajęć historycznych w szkołach i uczelniach USA? Zdaniem Richarda Pellsa sukcesywny spadek zainteresowania tematyką kultury w amerykańskiej edukacji historycznej obserwowany być może już od lat osiemdziesiątych. Ale czy na pewno?

Na blogu American History AssociationRobert B. Townsend komentuje wyniki analiz Richarda Pellsa, opublikowanych w artykule History Descending a Staircase: American Historians and American Culture.

Pells jest zdania, że kwestie dotyczące historii amerykańskiej kultury stają się coraz rzadziej obecne w praktyce edukacyjnej. Według niego nie mówi się już o najważniejszych postaciach, kierunkach artystycznych i dziełach, które uznawano dotąd za kanon wyznaczający tożsamość amerykańskiego społeczeństwa. Postaci takie jak Brando, Gershwin czy Hemingway nie są już - według Pellsa - bohaterami lekcji historii.

Obecności kultury w zajęciach z historii w amerykańskich szkołach broni na blogu AHA Robert B. Townsend, który wytyka Pellsowi brak dostatecznych dowodów i przeciwstawia jego tezom swoje praktyczne doświadczenia z prowadzonych przez siebie zajęć.

Sama dyskusja nie jest może zbyt istotna z polskiego punktu widzenia. Jednak wraz z nią Townsend publikuje dosyć ciekawe wyniki badań dotyczące tematów, jakie najczęściej podejmowane są w historycznej edukacji w USA. Okazuje się, że według oficjalnych badań American History Association obecność historii kultury w amerykańskiej edukacji o przeszłości zwiększyła się ze średniego poziomu 5 proc. do 15 proc. w okresie od 1998 do 2003 roku.

Jeśli podasz nam swój adres email, poinformujemy Cię o nowościach na stronie i weźmiesz udział w naszych konkursach

Wyniki badań pokazują również, że na podobne zainteresowanie liczyć może historia ekonomiczna (15 proc.). Wciąż na pierwszym miejscu znajduje się jednak tematyka polityczna (30 proc.). Interesująca jest także analiza zmian, jakie nastąpiły w latach 1975-2005 w tematyce podejmowanych na amerykańskich uczelniach specjalizacji historycznych. Na zamieszczonym niżej wykresie widać, jak bardzo w przeciągu trzydziestu lat zwiększyło się zainteresowanie historią kultury i historią kobiet.

Historia kultury (Kulturgeschichte) wykształciła się w opozycji do idei Leopolda Ranke i niemieckiej historiografii pozytywistycznej, którą interesowała głównie polityka, dyplomacja i wielkie procesy realizowane przez wybitne jednostki. Kulturgeschichte czerpała z dwóch źródeł: z tradycji historiografii Oświecenia, które w centrum uwagi umieszczało kwestie kultury oraz - z tradycji liberalnego pisarstwa pierwszej połowy XIX wieku (zainteresowanie cywilizacją). Nie bez znaczenia był też wpływ romantycznych fascynacji ludowością i indywidualnością.

Praktyka historyczna szkoły Annales, prace autorów takich jak Jacques Le Goff czy Pierre Nora już w XX wieku uczyniły z tematyki kultury pełnoprawny obiekt badań profesjonalnych historyków.

Zobacz też:

Andrzej F. Grabski, Dzieje historiografii, Poznań 2006, s. 562-571.
Peter Burke, Overture: The New History, its Past and its Future, in: New Perspectives on Historical Writing, ed. by Peter Burke (University Park, PA: The Pennsylvania State University Press, 1992 (PDF)

Pells Bells: The End of Cultural History? (Źródła cytowanych badań).

Subskrybuj newsletter serwisu Historia i Media. Dzięki temu w twojej skrzynce email pojawią się informacje o nowych artykułach dostępnych w serwisie. Dla osób zarejestrowanych przygotowaliśmy również konkursy, w których wygrać można książki historyczne. Nie wysyłamy żadnych reklam. W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrypcji.

Komentarze

Brak komentarzy

RSS dla komentarzy do tego postu. TrackBack URI

Dodaj swój komentarz