Polityka historyczna

W felietonie staram się przekonać, że definiowanie polityki państwa wobec historii i budowanie schematów społecznej edukacji historycznej musi uwzględniać potencjał mediów – ich pozytywną, ale i negatywną rolę.

Aktywni internauci na własną rękę promują historię własnego kraju. Działając w przestrzeniach, które leżą poza zasięgiem instytucjonalnych projektów polityki historycznej potrzebują merytorycznego i finansowego wsparcia dla własnych inicjatyw.

W Empikach dostępny jest nowy numer kwartalnika Kronos. Chociaż jest to pismo filozoficzne, można znaleźć w nim wiele artykułów, które w mniej lub bardziej bezpośredni sposób podejmują tematykę historyczną. Serdecznie polecamy.

Marzec jest w USA miesiącem, w którym uczelnie i instytucje publiczne promują zainteresowanie historią kobiet. Tegoroczny Women’s History Month podejmuje temat historycznej roli kobiet – naukowców, działaczek, twórców, edukatorów – w kontekście szeroko pojętego ruchu ekologicznego.

Public history, historia publiczna, nauka historyczna przenikająca do szerokich kręgów społeczeństwa to jedno z najciekawszych pojęć w amerykańskiej dyskusji o badaniu i popularyzacji wiedzy o przeszłości.

Wikipedia przez swoją popularność i rzesze aktywnych redaktorów stanowi wyzwanie dla instytucji zajmujących się edukacją historyczną. Zaangażowanie w internetowe projekty społecznościowe może wyznaczyć zupełnie nowy kierunek rozwoju polityki historycznej.

Ukazał się najnowszy, 55. już numer kwartalnika Karta. Oprócz niezwykle interesujących materiałów źródłowych dotyczących historii XX wieku znaleźć w nim można również zapis dwóch ostatnich dyskusji dotyczących kształtu polityki historycznej w Polsce. W debatach zorganizowanych przez Ośrodek KARTA w Instytucie Historii PAN i w Domu Spotkań z Historią w maju i czerwcu 2008 wzięli udział [...]