fotografia

Niedawno miał swoją premierę nowy historyczny serwis społecznościowy Historypin – wirtualny wehikuł czasu. Znajdziemy w nim historyczne zdjęcia zestawione z ich aktualnym widokiem, dzięki wykorzystaniu API narzędzi firmy Google oraz idei refotografii. Jak się okazuje samo wspomnienie internetowego potentata wystarczy czasem by tematem zajęły się mainstreamowe media, choć zazwyczaj ciekawym projektom historycznym trudno jest uzyskać odpowiednia promocję.

Museum of London udostępniło niedawno własną aplikację na iPhone’a, mającą wykorzystywać potencjał technologii tzw. rzeczywistości rozszerzonej(augmented reality). Street Museum to program umożliwiający podglądanie historycznej przestrzeni miejskiej Londynu. Na odbierany przez iPhone’a aktualny obraz współczesnego miasta nakładana jest dodatkowa wizualna warstwa zawierająca historyczne fotografie przypisane do miejsc, które się aktualnie ogląda.

Fundacja Archeologia Fotografii w ostatnią sobotę prowadziła w Warszawie otwarty punkt konsultacyjny z zakresu ochrony fotografii. Z tej okazji poprosiłem szefową Fundacji – Karolinę Lewandowską – o kilka słów na temat misji tej organizacji i najważniejszych projektów realizowanych przez nią obecnie.

[ 04/12/2009 10:00 to 05/12/2009 17:00. ] Celem konferencji jest stworzenie przestrzeni wymiany wiedzy i różnorodnych doświadczeń wszystkich, którzy w swej pracy naukowej i dydaktycznej spotykają się z fenomenem fotografii. Jej obecność w warsztatach badawczych zarówno historyków jak i dydaktyków historii oraz w pracy nauczycieli historii skłania do refleksji nad złożoną problematyką źródeł wizualnych.

Artykuły z wydanej w ramach Biblioteki Telgte publikacji Obrazy kultur to pokłosie konferencji, zorganizowanej w październiku 2005 roku w Poznaniu (Instytut Etnologii i Antropologii kulturowej UAM, Poznań). Centralną osią wszystkich tych tekstów jest spojrzenie przez obraz, analiza tego, jak w fotografii, filmie czy internecie odbija się współczesna lub historyczna rzeczywistość.

Każda forma opowieści o przeszłości angażuje współczesnego odbiorcę do gry z nieistniejącą już rzeczywistością. Rozpoczynając tę grę nakładamy na analizowane świadectwo historii bagaż własnych doświadczeń, schematy współczesnej nam kultury i medialne memy. Relacja o przeszłości staje się dziełem otwartym, a my zwycięskimi (współ)twórcami obrazu historii. Kilka słów na marginesie niezwykłej fotografii prezentowanej w Domu Spotkań z Historią w ramach wystawy 60 lat temu w Warszawie.