Internet

Czy strona internetowa może być dobrym narzędziem walki z historyczną ignorancją? Laurence Rees, były dyrektor programów historycznych BBC i autor wielu popularnych książek historycznych wydaje się być o tym przekonany. W artykule opublikowanym niedawno na stronach brytyjskiego Times’a zapowiedział uruchomienie na początku maja serwisu internetowego WW2History.com.

W zasobach strony docelowo znajdować się ma ponad 200 tysięcy dokumentów. Objętość digitalizowanego archiwum to około 100 milionów stron.

Biblioteka Narodowa Nowej Zelandii po raz kolejny rozpoczyna akcję archiwizowania zasobów krajowego internetu. Od 12 maja przez czternaście dni Biblioteka (we współpracy z Internet Archive udostępniającym oprogramowanie do sczytywania) kopiować będzie zawartość nowozelandzkich stron – głównie z domen .nz, ale także .com, .net i .org (jeśli podpięte pod nie serwisy hostowane są na krajowych serwerach).

Zapis audycji z 21 kwietnia (Radio TOK FM) poświęconej cyfrowemu dziedzictwu i digital history.

Konieczne jest zabezpieczenie zasobów internetowych związanych z katastrofą pod Smoleńskiem, żałobą, dyskusjami, które trwają na ten temat w internecie, potrzebna jest także archiwizacja różnorodnych cyfrowych form upamiętniania tych tragicznych wydarzeń. Konieczne jest powstanie Internetowego archiwum 10 kwietnia.

Na oficjalnym blogu Amerykańskich Archiwów Narodowych (The National Archives) opublikowano niedawno notkę poświęconą możliwościom zaangażowania wolontariuszy do współpracy przy projektach naukowych realizowanych przez tę instytucję.

Profesjonaliście sięgającemu do papierowej encyklopedii – tłumaczowi, dziennikarzowi albo naukowcowi – nawet nie przyszłoby do głowy, by skopiować jedno z jej haseł i podpisać własnym nazwiskiem. To byłby przecież plagiat. Dlaczego podobne zasady zdają się nie obowiązywać w przypadku Wikipedii?

Definiowanie generacji jest dość medialnym procesem, chociaż łatwo tutaj o uproszczenia i naginanie faktów do z góry przygotowanej tezy. Artykuł opublikowany w The Economist zwraca uwagę na dane podważające koncepcję aktywnej, świadomej i gotowej do współdziałania w sprawach publicznych generacji digital natives.

Wikipedia staje się filarem polskiej edukacji. Serwis udostępnia za darmo treści, które w prosty sposób mogą być przetworzone na niezliczone pseudoprace dyplomowe i zaliczeniowe i gwarantować dalsze funkcjonowanie niesprawnego systemu.

Naukowcy z Global Information Industry Center przygotowali raport dotyczący konsumpcji informacji w USA. Dane przez nich zebrane pokazują zwiększającą się wciąż ilość informacji, które Amerykanie odbierają każdego dnia oraz udowodniają, że zmieniają się nawyki czytelnicze.

A właściwie: jak internet zmieni nasz sposób definiowania tego, co jest historią? To pytanie tylko z pozoru zbyt abstrakcyjne i przystające bardziej do futurologii niż do metodologii i teorii historii. Chociaż trudno oczekiwać jednoznacznych odpowiedzi wyjaśniających ten problem, warto mieć świadomość wpływu tego medium (już dzisiaj) na profesję historyka, muzealnika czy archiwisty.

Nie trzeba definiować nowego rozdziału w rozwoju nauki. Lepiej zastanowić się jakie elementy nowych zjawisk jak najszybciej i najskuteczniej wdrożyć w polskie realia.

Potencjał digital storytelling to nie tylko nowe środki wyrazu, forma, w której realizować można własną kreatywność. To także nowy, charakter opowiadania, funkcjonującego na styku przestrzeni prywatnej i publicznej.

Jak dostępność w internecie baz danych z pełnymi treściami dokumentów archiwalnych wpływa na pracę historyka? Profesor Tim Hitchcock w artykule Digital Searching and the Re-formulation of historical knowledge opisuje zmianę modelu nauki historycznej, w której archiwum przestaje odgrywać tak doniosłą jak kiedyś rolę.

Portal Memory of the Nation to obszerny zbiór relacji świadków historii.

Dostępna online baza liczy około 946 000 biogramów osób represjonowanych przez władze sowieckie w latach 1939-1956.

Mikroblogging robi się modny także w Polsce – coraz więcej czytelników korzystających z bibliotek będzie miało swoje konta w serwisach takich jak Twitter czy Blip.pl. Jak bibliotekarze mogą wykorzystywać te narzędzia? Plus kilka słów o innowacyjności w bibliotekach…

Muzeum Auschwitz posiada od niedawna oficjalny profil w serwisie Facebook.com

Katalog udostępnia informacje o najważniejszych dokumenty polskiego piśmiennictwa naukowego i technicznego dostępnych on-line w polskich archiwach i bibliotekach cyfrowych.

[ 08/10/2009; 16:00 to 19:00. ] Miesięcznik Stolica zaprosił wszystkich internautów prowadzących strony o Warszawie do konkursuSyrenka w sieci.