Holenderski Instytut Audiowizualny Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid – Sound and Vision to muzeum poświęcone historycznym materiałom audio i wideo oraz jeden z największych instytutów audiowizualnych w Europie. W kolekcji Sound and Vision znajduje się ponad 75 tys. godzin nagrań pochodzących z okresu od 1898 roku do dziś. Latem 2014 roku instytucja udostępniła ponad 2 tys. filmów w repozytorium Wikimedia Commons, zwiększając całkowita liczbę filmów wideo w Commons do 4 tys.

Instytut stara się wspierać ponowne wykorzystywanie otwartych materiałów wideo. Pod koniec października, z okazji Światowego Dnia Dziedzictwa Audiowizualnego Sound and Vision ogłosił szybki konkurs polegający na zaproszeniu do ilustrowania artykułów holenderskiej wersji Wikipedii materiałami wideo udostępnionymi przez instytucję. Najaktywniejszym uczestnikom projektu zaproponowano bezpłatne karty wstępu do Muzeum Sound and Vision. W ciągu tygodnia ponad 200 filmów wideo z kolekcji S&V wykorzystano w artykułach Wikipedii (np. w artykule o statku De Ruyter); w tej chwili filmów wykorzystanych w artykułach jest już około 400. Na wykorzystanie czekają m. in. dokumentalne nagrania odgłosów ptaków z kolekcji instytucji.

Według danych Sound & Vision tylko 0.22 proc. materiałów dostępnych w Wikimedia Commons to pliki wideo. Filmy ilustrują zaledwie 0.12 proc. artykułów w angielskiej wersji Wikipedii. Jesse de Vos pisze na blogu Instytutu:

Jeśli chodzi o materiały wideo w Wikipedii, jesteśmy na samym początku drogi. Dlaczego tak mało filmów ilustruje artykuły lub służy jako dokumentacja historyczna, w świecie, w którym ruchomy obraz pełni coraz ważniejszą rolę komunikacyjną? Społeczność twórców wideo jest o wiele mniejsza niż fotografów, którzy ładują zdjęcia do Wikimedia Commons; instytucje GLAM mające w swoich zbiorach materiały audiowizualne często nie są właścicielami praw autorskich do swoich kolekcji.

Organizacja Open Video Alliance również podkreśla edukacyjną wartość materiałów wideo i zachęca współtwórców Wikipedii do wykorzystywania ich w artykułach:

Filmy (…) przekazują wiele informacji w krótkim czasie i są atrakcyjne dla nowych pokoleń użytkowników, którzy wyrośli we współczesnej kulturze wizualnej. Wideo odzwierciedla współczesne metody komunikacji, od przekazywania wiedzy, przez przedstawianie historii po politykę. Trudno mówić o “sumie ludzkiej wiedzy” bez tego medium.

Jesse de Vos ma nadzieję, że w 2015 roku więcej instytucji kultury weźmie udział w Dniu Dziedzictwa Audiowizualnego i zachęca do otwartego udostępniania materiałów audio i wideo.