Historia mówiona (oral history) to metoda gromadzenia informacji o przeszłości w oparciu o indywidualne wywiady ze świadkami historii, którzy relacjonują wydarzenia z własnego punktu widzenia:

Przyjmując interdyscyplinarne podejście do badań historycznych, można uznać wspomnienia za źródło wiedzy niedostępnej w inny sposób, nieobecnej ani w dokumentach, ani opracowaniach naukowych, ale będącej istotnym dopełnieniem obrazu dziejów. Według wielu badaczy fakt, że w historiach mówionych wydarzenia mieszają się z opiniami, dyskwalifikuje je jako wiarygodne źródło wiedzy. Tymczasem sposób, w jaki ludzie rozumieją i komunikują swoje doświadczenia życiowe, jest sam w sobie materiałem dla badań historycznych. [Marta Kubiszyn, Historia mówiona jako metoda badania dziedzictwa środowiska lokalnego]

Institute of Museum and Library Services (IMLS) przygotował portal internetowy przeznaczony dla praktyków historii mówionej, którzy w swojej pracy chcieliby wykorzystywać narzędzia cyfrowe.

Serwis Oral History in the Digital Age udostępnia bogaty zestaw opracowań, studiów przypadku i katalogów narzędzi oraz materiały multimedialne pozwalające w nowy sposób spojrzeć na metody oral history. Na stronie znajdziemy także słownik najważniejszych pojęć związanych z metodami cyfrowymi historii mówionej i korzystaniem z narzędzi do rejestracji głosu i obrazu.

Treści portalu opublikowane są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0, co pozwala na ich swobodne rozpowszechnianie, jednak wyklucza np. przygotowywanie i publikowanie tłumaczeń. Licencje CC nie są jednak licencjami wyłącznymi, dzięki czemu w razie potrzeby można spróbować uzyskać w IMLS odpowiednią zgodę.