Cyberkulturoznawstwo w Instytutcie Kulturoznawstwa UMCS. W stronę humanistyki cyfrowej
Współcześnie w naszej kulturze pokutuje powszechnie przeświadczenie, że humaniści nie potrzebują zbyt dużej wiedzy na temat nowych mediów i praktycznych umiejętności ich wykorzystania. Wystarczy oględna znajomość Worda i może w przypadku socjologów Excela, aby być dobrym humanistą. Pogląd ten pokutuje również w samej strukturze szkolnictwa od stopnia podstawowego do wyższego. Nadal rzadko spotykanym zjawiskiem jest użycie komputera na lekcjach języka polskiego lub historii. Po co? Przecież to nauki humanistyczne. Komputera używamy na informatyce może czasem na matematyce, ale na przedmiotach humanistycznych jest on bezużyteczny.
Niemniej jednak jeżeli spojrzymy na współczesną kulturę i życie współczesnych ludzi, czyli na zasadnicze przedmioty badań humanistów to gołym okiem zauważymy, że oba te zjawiska mają charakter cyfrowy i głęboko zmediatyzowany. Żyjemy dziś w cyberkulturze, która powstaje w skutek połączenia techniki i kultury, a jej zasadniczymi komponentami są Internet, oprogramowanie, interfejsy człowiek-komputer, nowe media, wirtualna rzeczywistość. Cyberkultura jest wiec nową przestrzenią pracy, nauki i zabawy. Pełne zrozumienie tej nowej rzeczywistości wymaga nie tylko refleksji teoretycznej, ale również kompetencji praktycznych, poznania konkretnych narzędzi służących do jej kreacji.
Dlaczego więc upierać się przy starym modelu, który stara się oddzielić kompetencje medialne i informatyczne niezbędne do funkcjonowania w nowoczesnym społeczeństwie od kompetencji humanistycznych? Takie podejście do kształcenia nie tylko skutkuje niemożnością znalezienia pracy przez absolwentów kierunków humanistycznych, ale w dłuższej perspektywie skazuje wielu ludzi na wykluczenie cyfrowe. Nie umiejętność korzystania z nowych mediów przyrównać bowiem można dzisiaj do analfabetyzmu, gdyż w podobny sposób jak ta dysfunkcja społeczna ogranicza ona szanse życiowe i możliwości zawodowe.
Pewną próbą zmierzenia się z tym problemem i otwarcia humanistyki na praktyczne wykorzystanie nowych mediów jest nowa specjalizacja, Cyberkulturoznawstwo, która od nowego roku akademickiego rusza w Instytucie Kulturoznawstwa UMCS. Specjalizacja tworzona jest przez naukowców, humanistów, ale również przez praktyków nowych mediów, grafików komputerowych, specjalistów od marketingu Internetowego, e-learningu. Tym samym refleksja teoretyczna, nad cyberkulturą łączona jest z nabywaniem umiejętnościami praktycznych niezbędnych do współuczestnictwa i rozwijania tego zjawiska.
W ramach specjalizacji przewidziano zajęcia teoretyczne poświęcone min.: sztuce nowych mediów, cyberkulturze, grom komputerowym, multimediom, reklamie Internetowej, cyberfeminizmowi, software studies. Komplementarnie do zajęć teoretycznych oscylujących wokół nowych teorii i sposobów konceptualizacji i wykorzystania mediów cyfrowych rozwijany jest blok zajęć praktycznych. Specjalizacja cyberkultura szczególny nacisk kładzie na wykształcenie wśród studentów umiejętności wykorzystania nowych mediów i technologii informatycznych do tworzenia kultury zarówno w cyberprzestrzeni jaki i w świecie realnym. Studenci na zajęciach praktycznych nabywać będą kompetencje umożliwiające obsługę zaawansowanych programów do tworzenia grafiki komputerowej, obróbki video, obsługi popularnych platform edukacyjnych (min. Moodle), animacji stron WWW, obsługi kursów i szkoleń on-line, wykorzystania aplikacji web 2.0, realizacji marketingu internetowego itd.
Specjalizacja cyberkulturoznawstwo ma charakter specjalizacji międzykierunkowej, dlatego też studiować mogą ją studenci wszystkich kierunków humanistycznych.
Program specjalizacji jest pomyślany w ten sposób, aby absolwenci cyberkulturoznawstwa, rozumieli nową formę kultury i jednocześnie potrafili ją w pełni współtworzyć, kreatywnie rozwijać i wykorzystywać do indywidualnych celów.
Mariaż nauk humanistycznych z nowymi mediami i kompetencjami informatycznymi rozszerza również zasadniczo możliwości zawodowe. Po ukończeniu specjalizacji absolwent może podjąć pracę między innymi w charakterze: specjalisty ds. e-learningu, pracownik sektora nowych mediów (redakcja portali internetowych), grafika komputerowego, specjalisty ds. reklamy (zwłaszcza internetowej), specjalisty ds. gier komputerowych, menedżera i animatora kultury.
Szczegółowe informacje na temat specjalizacji znaleźć można na stronie cyberkultura.umcs.lublin.pl