W pierwszej części kursu proponuję spojrzenie na historię digitalną z dość szerokiej perspektywy: w wielu dyskusjach bezrefleksyjnie powtarza się tezy o rewolucyjnym oddziaływaniu internetu na system naukowy i nasze definiowanie tego, czym jest wiedza. Wydaje mi się, że warto spojrzeć na ten problem trochę krytycznie, do czego idealnie przydaje się Andrew Keen z artykułem atakującym ideologię Web 2.0 oraz Dan Cohen, który w świetnej prezentacji pokazuje, dlaczego świat nauki obawia się internetu.

Lektury:

1. Interchange: The Promise of Digital History, The Journal of American History, Vol. 95, No. 2, September 2008, p. 452-491. (część pierwsza dyskusji – odpowiedzi na pierwsze pytanie)

2. Justyna Hofmokl, Internet jako nowe dobro wspólne, Warszawa 2009, s. 148-166.

3. Andrew Keen, Web 2.0. The second generation of the Internet has arrived. It’s worse than you think, The Weekly Standard, 15.02.2006.

4. Dan Cohen, The Last Digit of Pi (tekst wystąpienia na TEDxNYED, 6 marca 2010)

Po zapoznaniu się z powyższymi materiałami uczestnik kursu powinien:

1. Umieć zaproponować własną definicję historii digitalnej i odpowiednio wyjaśnić jej treść na podstawie wybranych przykładów. W definicji znaleźć się powinny odniesienia do trzech form zasobów informacyjnych internetu (infrastruktura, artefakt, idea/treść, zob. Justna Hofmokl, s. 149-150.).

2. Umieć krytycznie odnieść się do tez o rewolucyjnym wpływie internetu na system funkcjonowania nauki i model wiedzy (Andrew Keen, Dan Cohen).

3. Znać problem otwartości dóbr informacyjnych w internecie i umieć rozpoznać go w perspektywie historii digitalnej (Justyna Hofmokl, s. 152 i nast.).

Osoby formalnie uczestniczące w kursie (które zgłosiły do dziś chęć udziału w nim) do końca tygodnia otrzymają do wypełnienia odpowiedni test.

Grafika: CC-BY-NC-SA Dan Cohen