W dniach 17-19 maja b.r. na Wydziale Humanistycznym UMCS odbędzie się pierwsza z projektowanego cyklu konferencji p.n. „Historie alternatywne”, organizowana przez pracowników Instytutu Historii UMCS. Poświęcona kluczowym obecnie zagadnieniom związanym z pozaakademickimi sposobami tworzenia i rozumienia historii, wpisuje się we współczesny nurt badań i popularyzacji nauk w obrębie tzw. Nowej Humanistyki, skoncentrowany na dyskursie historii niekonwencjonalnych.

Pobierz [download id=”8″]

Wśród uczestników konferencji gościmy wybitnych badaczy i nauczycieli akademickich ze znanych ośrodków w Polsce, m.in. Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego, UAM w Poznaniu, UŚ w Katowicach, oraz przedstawicieli pozaakademickich środowisk intelektualnych i twórczych, w tym filmowców, dziennikarzy radiowych, publicystów prasowych i reportażystów. Sesje plenarne połączone będą z prezentacją filmów o historii i teraźniejszości miasta i województwa lubelskiego oraz performance’ami lubelskich grup rekonstrukcyjnych.

Tematyka konferencji uwydatnia potrzebę systematycznej refleksji nad alternatywnym podejściem w dyskursie historycznym, niepoddanym metodologicznym rygorom tradycyjnie rozumianego warsztatu naukowego historyka. Punkt wyjścia stanowią tu charakterystyczne trendy w obrębie współczesnej kultury intelektualnej, wspierane przez wielokierunkowy rozwój technologii komunikacyjno-informacyjnych – radia, kina, telewizji, Internetu. W konsekwencji mamy do czynienia ze zmianą doświadczenia kultury, która z werbalnej, konstytuowanej przez pisane i drukowane narracje, przeistacza się w kulturę audiowizualną wpisywaną w przestrzeń społeczną przez interaktywne media ekranowe. Zmiana ta pociąga za sobą określone konsekwencje dla historiografii, te zaś czas najwyższy poddać analizie w kontekście teorii historii, metodologii nauk, socjologii wiedzy i badań nad polityką historyczną. Takie jest też zamierzenie pomysłodawców konferencji, tym bardziej, że szczególny nacisk kładą na dyskusję nad przyszłością tradycyjnej historiografii i edukacji historycznej.

Wśród wiodących kwestii pojawią się następujące:

• W jaki sposób można wykorzystać historie alternatywne w przestrzeni akademickiej? Film historyczny, eseje fotograficzne, projektowanie historycznej gry komputerowej – czy uzyskają status prac naukowych?

• Historie alternatywne w kształtowaniu świadomości historycznej – jaką postać przybierze dydaktyka historyczna, a więc jak i jakiej historii uczyć w kulturze mediów interaktywnych?

• Co oznacza popularna teza o końcu historii? Jakie rozumienie historyczności proponują historie alternatywne?

Refleksja nad funkcją historii w obrębie kultury współczesnej uwydatnia stosunek profesjonalnych historyków do historii alternatywnych. Czy te ostatnie stanowią ryzykowne wyzwanie dla historiografii akademickiej? Świadomość potrzeby badań nad medialnymi strategiami wytwarzania wiedzy lokalizuje historie alternatywne między nauką a pamięcią historyczną i jej mitologizacją, metodyczną rekonstrukcją a spektaklem, między poznaniem a rozrywką … Stąd proponowane tematy konferencji:

• Historie audiowizualne/ wizualne: fotografia i film – historia w dokumencie i fabule; telewizja – publicystyka historyczna i kanały tematyczne;

• Historie multimedialne, wirtualne i interaktywne: internetowe portale historyczne, archiwa cyfrowe i bazy danych, internetowe muzea historyczne, historyczne gry komputerowe;

• Historie mówione: radiowa publicystyka historyczna, radiowe narracje historyczne;

• Komemoracja historyczna: muzea interaktywne, świątynie i memoriały, nowoczesne archiwa historyczne, dyskurs historyczny w animacji sieci;

• Historie performatywne: grupy rekonstrukcyjne, spektakle teatralne, instalacje historyczne;

• Historie pisane: współczesna publicystyka, eseistyka i powieść historyczna, nowe akademickie kierunki historiografii.

Projekt Historie alternatywne będzie pierwszym tego typu przedsięwzięciem akademickim w Polsce, współtworząc w zamierzeniu renomę Lublina jako ośrodka promującego nowe tendencje we współczesnej kulturze intelektualnej. Organizatorzy świadomie zatem lokalizują pomysł w kontekście programu Lublin 2016 – Europejską Stolicą Kultury. Ponieważ jest to przedsięwzięcie o charakterze naukowym, przekraczającym jednak wymiar wąsko akademicki, wpisuje się w obszar zadaniowy projektu Lublin – Miasto Kultury Wiedzy. Wziąwszy pod uwagę potrzebę popularyzacji nowych kierunków w badaniach i edukacji historycznej, uwydatnia charakter uniwersyteckiego miasta w dialogu- dialogu w mieście, jako ośrodka otwartego na rozmaitego typu alternatywy. Naturalną korzyścią byłoby więc dyskontowanie współpracy w niedostatecznie rozpoznanych obszarach badań i kształcenia, określanej tu mianem humanistycznego inkubatora wiedzy. Lublin stałby się jednym z pierwszych ośrodków w Europie, w którym problematyka z tym związana zyskałby trwałą instytucjonalizację.

Projekt skierowany jest do wszystkich mieszkańców miasta, w szczególności grupę docelową odbiorców stanowi środowisko akademickie Lublina i polskich ośrodków uniwersyteckich, nauczyciele i uczniowie szkół Lubelszczyzny, przedstawiciele mediów oraz instytucji kulturowych naszego regionu.

Organizatorzy:
Dr hab. Mariusz Mazur, Zakład Historii Najnowszej
Dr Piotr Witek, Zakład Metodologii Historii
Dr Ewa Solska, Zakład Metodologii Historii

Czas: 17-19 maja 2010 roku
Rozpoczęcie: poniedziałek, 17 maja godz. 10.00, Sala Obrad Rady Wydziału
Miejsce: Instytut Historii UMCS Lublinie, budynek Nowej Humanistyki, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4a

Wyświetl większą mapę

Materiały:
[download id=”8″]