Zaproszenia (również do lektury)
Zapraszamy na wydarzenia i prezentacje artystyczne dotyczące tematyki pamięci i historii. Zachęcamy do lektury artykułów opisujących relacje między sztuką a historią.
Zdzisław Pidek. Pamiętamy – do 25 maja w gdańskiej Łaźni oglądać można wystawę prezentującą prace Zdzisława Pidka, autora realizacji pomnikowych dla miejsc szczególnych w najnowszej historii Polski, związanych z pamięcią o ofiarach m.in. zbrodni katyńskiej. Jego prace znacząco różnią się one od tradycyjnych realizacji pomnikowych – nie są klasyczną lekcją historii, nie edukują, pozwalają na własną interpretację historycznych wydarzeń. Nie przytłaczają formą, raczej konstruują otwarte sytuacje. Główny nacisk położony jest w nich na odbiorcę, kształtowanie jego przeżyć, emocji. Tytuł „Pamiętamy” zaczerpnięty został z inskrypcji na nagrobku artysty, odnosi się z jednej strony do pamięci o człowieku, artyście, jego twórczości, z drugiej do pamięci o historii. Czy potrzebne jest nam pamiętanie o tym co było? Jak uwolnić się od Historii? Jak tę pisaną z dużej litery zamienić na pisaną z małej – odbieraną we własny, prywatny, intymny sposób. laznia.pl
I znów Polskę a nie wiosnę zobaczę – opublikowany w Obiegu artykuł autorstwa Katarzyny Bojarskiej analizuje projekt ożywiania pomnika Adama Mickiewicza, które zrealizował 30 stycznia Krzysztof Wodiczko oraz film „Mary koszmary” izraelskiej artystki Yael Bartany, prezentowany w Fundacji Galerii Foksal. Podczas gdy realizacja Wodiczki na pomniku Mickiewicza powtarza serię gestów i słów, pozostawiając to, co rozdzielone, na swoim miejscu, a przeciwników i zwolenników na swoich stanowiskach, Bartana podejmuje próbę profanacji języka i tej podwójnej (bo dla niej zapewne też żydowskiej) historii – tak, jak profanację rozumie Agamben, a więc restytucji, ponownego przekazania ich do swobodnego użytku.
Jacy jesteśmy (w) „Po Jedwabnem”? – Iza Kowalczyk na swoim blogu opublikowała swój komentarz do opisywanej również przez nas wystawy „History Will Repeat Itself” w warszawskim CSW. Autorka koncentruje się przede wszystkim na pracy Zofii Lipeckiej „Po Jedwabnem”: Przepracowanie problemu rozpoczyna się od jego wysłuchania. Musimy stanąć z nim twarzą w twarz, a zarazem zapytać o swój stosunek do niego, o to, czy chcemy w ogóle uleczenia.
NAJ NJU – „Dziedzictwo” – od 21 maja w poznańskim CK Zamek: Prezentowane prace dotykają szerokiego kontekstu dziedzictwa: od filozoficznych rozważań nad tożsamością /M. Markiewicz/; poprzez kulturowe przywołania dawnych mitów czy ważnych lektur /A. Okrasko/; społeczno-historyczne uwarunkowania teraźniejszości; ekologiczną świadomość natury /K. Łukomski/; do niejednoznacznych relacji rodzinnych /M. Przybylski, K. Smoleński/. W kontekście sztuki są to także pytania o tradycję artystyczną, ważność poprzedników /T. Mróz/. Będziemy mieli możliwość zjechania na dół kopalni /J. Ptak/, przyjrzenia się Furiom /Sędzia Główny/, wsłuchania się w mowę przodków /W. Bąkowski/ i obejrzenia wielopokoleniowych portretów /Zorka Projekt/.
• • •
Kategorie: Formy upamiętnienia / Świadomość historyczna
Skrócony link: Kopiuj adres odnośnika
Kliknij tutaj, aby wygenerować przejrzystą wersję do czytania lub wydruku
pracę Lipeckiej można zobaczyć w Zachęcie. Jest niejako ‘wpleciona’ w przestrzeń wystawy „Dokumentalistek”. Osobiście odnoszę się do tej pracy Lipeckiej z dystansem. W zasadzie autorka skupia się na wstrząsających ustępach ze „Sasiadów”, aż nie chce sie tego słuchać przy zetknięciu z obrazem min czytelników